Adwent rozpoczął się w niedzielę, ja startuję z pewnym opóźnieniem. Czas się toczy, różne sprawy wpływają na nasze życie. Jest czas na radość, jest czas na smutek. Jest czas na odpoczynek i czas gdy odpoczynku brakuje. Kilka lat temu zdecydowaliśmy się na opisywanie naszego tracenia czasu dla Boga. To był bardziej mój pomysł i dlatego pewnie zostałem tylko ja. Nie wiem bracie, siostro dlaczego tu trafiłeś i czy trafiasz tu częściej, wiedz że ta decyzja (tracenia czasu) ciągle trwa. Tracę go ja i traci Iza, traci Klaudia i Weronika. Każdy inaczej, bardziej, mniej ale tracimy. Nie będę pisał za Izę i za dzieci, ale w moim przypadku czas ten bywa różny. Nie zawsze jest przyjemnie, czasami trudno, czasami kłody sypią się pod nogi, czasami dostaję lanie, chociaż nie do końca na nie zasługuję, ale to nie jest istotne.
Jakiś czas temu na kręgu Domowego Kościoła mówiliśmy o wierze, o budowaniu wiary, o tym jak wytrwać. Wiara to nie coś co otrzymaliśmy i możemy zostawić, wiara to codzienna decyzja, codzienne nawracanie, zaufanie, to codzienne mówienie tak. Bez względu na stan ducha, bez względu na samopoczucie.
Adwent - kolejny w moim życiu - to czas oczekiwania. W tym roku postanowiłem nie robić sobie dodatkowych zobowiązań. Nie z lenistwa (chociaż lenistwo ciągle mnie dotyka), ale chciałbym bardziej się wyciszyć. Więcej poświęcić czasu na lekturę. Nie wiem czy mi się uda, szczerze mówiąc wątpię, bo mam trochę dużo różnych spraw na głowie, ale chciałbym.
Chciałbym częściej też tu zaglądać i wrzucić kilka ciekawych linków, tekstów, które mogą pomoc w przeżyciu tego czasu. Zaczynam dzisiaj od Plastra Miodu.
Plaster Miodu to kolejne rekolekcje o. Adama Szustaka, które rozpoczął w niedzielę. Tym razem rekolekcje tylko do słuchania, bardziej wyciszone, rekolekcje codzienne. 10 minut (czasami mniej, czasami więcej) to nie dużo. Ojca Adama świetnie się słucha, dziesięć minut mija szybko, może warto w ten sposób stracić czas. To zależy od Ciebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz