Moja ikona cz.18 - Chrystus z przyjacielem

Czasami narzekamy, że kościół w Polsce jest prześladowany, że przyznawanie się do wiary jest trudne. Na pewno są takie miejsca, ale raczej nie u mnie. Mój strach wynika bardziej z tego jak zostanę oceniony. To smutne, bo powinienem dawać świadectwo, a nie patrzeć na opinie ludzi. Zdaję sobie z tego sprawę i staram się z tymi moimi słabościami walczyć. Ciekawe jak zachowywałbym się gdybym wiedział, że za wyznanie wiary grozi mi śmierć. Mam nadzieję, że podobnie do niedawno zamordowanych wyznawców kościoła Koptyjskiego, którzy byli wierni aż do końca.

Wspominam o Koptach, ponieważ ikona o której dalej piszę, to ikona koptyjska. Koptowie wypracowali specyficzny nurt w ikonografii, postaci na ikonach są dużo mniejsze, bardziej krępe w porównaniu do ikon greckich czy rosyjskich. Bardzo charakterystyczne są również oczy oraz kolorystyka, często żywsza.

Najbardziej znaną ikoną Koptyjską jest przedstawienie Chrystusa i Świętego Menasa, znane również pod nazwą Chrystus z przyjacielem. To również jedna z najstarszych zachowanych ikon na drzewie (w tym przypadku sykomorze), datowana na około VI-VIII wiek (w zależności od źródła). Oryginalny rozmiar ikony to 57x57 cm. Ikona którą pisałem była dużo mniejsza, około 24x24 cm.

Poniżej zamieszczam dwa linki do medytacji opartych na tej ikonie, gdzie opisane jest również znaczenie poszczególnych gestów. Dla mnie to bardzo intymna ikona, jedna z moich koleżanek na jej widok napisała: „patrząc na nią chciałabym być na miejscu św. Menasa”. Kto by nie chciał?, ale z drugiej strony jesteśmy, tylko często tego nie zauważamy, albo nie chcemy przyjąć. Pan Jezus powiedział do nas „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi” [J 15,15].

Ikonę tę pisałem dla mojego przyjaciela, dla mnie to takie drugie znaczenie tej ikony, Chrystus z przyjacielem, dla przyjaciela.

Wspomniałem o żywych kolorach, szczególnie ładny jest pomarańczowy. Z tym nie miałem problemów, pojawiły się za to przy okazji malowania szat Chrystusa. Użyłem wielu barw i w sumie nie wiem czy dobrze to wyszło. Pan Jezus wyszedł mi też trochę… zaokrąglony, ale mam nadzieję, że nie jest za to zły.

Na ikonie znajduje się kilka napisów w języku Koptyjskim, którego oczywiście nie znam, napisy starałem się oddać jak najwierniej. Zrezygnowałem z zabarwienia nimbu (dokładnie krzyża na nimbie) Pana Jezusa, nie dodałem też liter, jakie normalnie dodaje się na nimbie krzyżowym w ikonach.

Ikona jest już poświęcona, trafiła do właściciela.

Linki:

• Medytacja Ikony u Elżbietanek
• Na stronie Piękno Zbawi Świat
• i wikipedia